از آنجا که برج‌ها و مجتمع‌ها به اینترنت ظرفیت بالا نیاز دارند، تامین اینترنت آنها میتواند چالش برانگیز باشد. همچنین عدم استفاده از سرویس اینترنتی مناسب باعث افزایش هزینه خواهد شد. یکی از مقرون به صرفه‌ترین روش‌ها استفاده از سرویس تامین اینترنت برج‌ها و مجتمع‌ها است. این سرویس بر خلاف اینترنت مرکزی توسط مدیریت ساختمان اداره میشود. اینترنت برج‌ها و مجتمع‌ها به رغم اینترنت ساختمانی قابلیت استفاده برای ساختمان‌های چند واحدی را دارد. در ادامه به بررسی این سرویس خواهیم پرداخت.
تفاوت اینترنت برج‌ها با اینترنت خانگی
اگرچه هر دو سرویس از طریق ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) فراهم می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی دارند.
اینترنت خانگی معمولاً از طریق خطوط تلفن (ADSL)، فیبر نوری (FTTH)، یا کابل‌های کواکس (Cable) ارائه میشود. سرعت و پهنای باند آنها میتواند متفاوت باشد و بسته به نوع اتصال و ارائه‌دهنده‌ی خدمات تغییر کند. این سرویس ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند فاصله از مرکز ارائه خدمات یا کیفیت خطوط تلفن قرار گیرد. نصب و نگهداری آن توسط ارائه‌دهنده خدمات اینترنتی انجام میشود و به دستگاه‌های مسیریاب (روتر) خانگی نیاز دارد.
در حالیکه اینترنت برج‌ها و مجتمع‌ها بیشتر از طریق فیبر نوری یا سیستم‌های اختصاصی مانند FTTB (Fiber to the Building) ارائه میشود. این سیستم به دلیل استفاده از سیستم‌های اختصاصی، سرعت بالاتری دارد. از آنجا که اینترنت مرکزی برای همه ساکنین در دسترس است پایداری و کیفیت خدمات بالاتری دارد. هزینه‌ها به صورت اشتراکی بین واحدها تقسیم میشود و ممکن است هزینه کمتری نسبت به اینترنت خانگی برای هر واحد داشته باشد. نصب و نگهداری توسط شرکت‌های تخصصی انجام میشود و شبکه داخلی برج یا مجتمع ممکن است به نگهداری کمتری نیاز داشته باشد.
نحوه راه‌اندازی اینترنت مجتمع‌ها
راه‌اندازی اینترنت برای مجتمع‌ها و برج‌ها شامل چند مرحله و تجهیزات مختلف است. در زیر، مراحل کلی این فرآیند توضیح داده شده است
1. بررسی نیازها و زیرساخت‌ها
ابتدا باید نیازهای ساکنین و زیرساخت‌های موجود بررسی شوند. این مرحله شامل تعیین تعداد کاربران، نوع استفاده (مثلاً برای کار، سرگرمی، یا آموزش)، پهنای باند مورد نیاز، و تجهیزات موجود (مثل کابل‌های شبکه و تجهیزات مخابراتی) میشود.
2. انتخاب ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP)
باید یک ارائه‌دهنده خدمات اینترنت معتبر و باکیفیت انتخاب شود. معیارهای انتخاب میتواند شامل قیمت، پشتیبانی فنی، سرعت و کیفیت خدمات، و نظرات کاربران قبلی باشد.
3. نصب تجهیزات
برای راه‌اندازی اینترنت در یک مجتمع یا برج، به تجهیزات زیر نیاز دارید:
مودم و روتر
مودم: دستگاهی که سیگنال اینترنت را از ارائه‌دهنده خدمات (ISP) دریافت کرده و به سیگنال دیجیتال تبدیل می‌کند.
روتر: دستگاهی که سیگنال اینترنت را به صورت بی‌سیم (Wi-Fi) یا با سیم (Ethernet) بین کاربران تقسیم می‌کند.
سوئیچ شبکه: دستگاهی که به تعداد زیادی پورت Ethernet مجهز است و امکان اتصال همزمان چندین دستگاه به شبکه را فراهم می‌کند.
کابل‌کشی: کابل‌های شبکه باید از مودم/روتر به سوئیچ و سپس به پورت‌های Ethernet در واحدهای مختلف کشیده شود.
4. تنظیمات و پیکربندی
باید مودم و روتر را بر اساس دستورالعمل‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت (ISP) پیکربندی کنید. این شامل وارد کردن نام کاربری و رمز عبور اینترنت، تنظیمات امنیتی Wi-Fi (مثل WPA2)، و پیکربندی IP است.
5. تست و عیب‌یابی
پس از نصب و پیکربندی تجهیزات، باید اتصال اینترنت را تست کرده و مشکلات احتمالی را عیب‌یابی کنید. این مرحله شامل بررسی سرعت اینترنت، پینگ، و پوشش Wi-Fi است.
6. ارائه خدمات پشتیبانی
باید یک سیستم پشتیبانی فنی برای ساکنین راه‌اندازی شود تا در صورت بروز مشکلات، بتوانند با تیم پشتیبانی تماس بگیرند. این میتواند شامل شماره تماس، ایمیل، یا یک پورتال آنلاین باشد.
برای بهبود کیفیت خدمات و افزایش سرعت و پوشش، می‌توان از تجهیزات و فناوری‌های پیشرفته‌تری مانند:
فیبر نوری (Fiber Optic): ارائه پهنای باند بالا و سرعت بیشتر.
اکسس پوینت‌های Wi-Fi: برای بهبود پوشش بی‌سیم در نقاط مختلف ساختمان.
شبکه مش (Mesh Network): برای توزیع بهتر سیگنال Wi-Fi در محیط‌های بزرگ و چند طبقه.
با پیروی از این مراحل و استفاده از تجهیزات مناسب،اینترنت برج‌ها و مجتمع‌ها را فراهم کنید.
